Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

to be benumbed

  • 1 stupeō

        stupeō uī, ēre    [STIP-], to be struck senseless, be stunned, be benumbed, be aghast, be astounded, be amazed, be stupefied: animus stupet, T.: cum hic semisomnus stuperet: exspectatione, L.: aere, H.: in titulis, H.: in Turno, V.: ad auditas voces, O.: stupet Inter se coiisse viros, V.: Pars stupet donum Minervae, are lost in wonder at, V.— To be benumbed, be stiffened, be silenced, hesitate, stop: stupuitque Ixionis orbis, O.: stupente ita seditione, L.: stupuerunt verba palato, O.
    * * *
    stupere, stupui, - V

    Latin-English dictionary > stupeō

  • 2 stupendus

    stŭpeo, ui, ēre, v. n. and a. [Sanscr. stūpas, cumulus; Gr. stupos; Lat. stipes, a block, stump; cf. steibô].
    I.
    Neutr., to be struck senseless, to be stunned, benumbed; to be struck aghast, to be astonished, astounded, amazed, confounded, stupefied, etc. (freq. and class.;

    syn. torpeo): animus lassus curā confectus stupet,

    Ter. And. 2, 1, 4:

    cum hic etiam tum semisomnus, stupri plenus stuperet,

    Cic. Verr. 2, 5, 36, § 95:

    torpescunt scorpiones aconiti tactu stupentque pallentes,

    Plin. 27, 2, 2, § 6:

    haec cum loqueris, nos barones stupemus,

    Cic. Fin. 2, 23, 77; cf.:

    quae cum intuerer stupens,

    id. Rep. 6, 18, 18:

    dum stupet obtutuque haeret defixus in uno,

    Verg. A. 1, 495:

    admiror, stupeo,

    Mart. 5, 63, 3:

    adhuc in oppidis coartatus et stupens,

    Cic. Att. 7, 10:

    vigiles attoniti et stupentibus similes,

    Curt. 8, 2, 3.—With gen.:

    tribuni capti et stupentes animi,

    Liv. 6, 38.—
    (β).
    With abl. or in with abl.: stupere gaudio Graecus, Cael. ap. Quint. 9, 3, 58:

    exspectatione stupere,

    Liv. 8, 13, 17:

    novitate,

    Quint. 12, 6, 5:

    carminibus stupens,

    Hor. C. 2, 13, 33:

    stupet Albius aere,

    id. S. 1, 4, 28:

    laetitiā,

    Sen. Herc. Fur. 621:

    rex subito malo,

    Flor. 2, 12:

    qui stupet in titulis et imaginibus,

    Hor. S. 1, 6, 17:

    stupet in Turno,

    Verg. A. 10, 446. —
    (γ).
    With ad:

    mater ad auditas stupuit voces,

    Ov. M. 5, 509:

    et stupet ad raptus Tyndaris ipsa tuos,

    Mart. 12, 52, 6:

    ad supervacua,

    Sen. Ep. 87, 5:

    ad tam saevam dominationem,

    Just. 26, 1, 8.—
    B.
    Transf., of inanimate or abstract things, to be benumbed or stiffened, to be brought to a stand-still, to stop (mostly poet.;

    not in Cic.): multum refert, a fonte bibatur Qui fluit, an pigro quae stupet unda lacu,

    Mart. 9, 100, 10:

    flumina brumā,

    Val. Fl. 5, 603:

    undae,

    Sen. Herc. Fur. 763; cf.:

    ad frigus stupet (vinum), opp. gelascit,

    Plin. 14, 21, 27, § 132:

    stupuitque Ixionis orbis,

    Ov. M. 10, 42:

    ignavo stupuerunt verba palato,

    id. Am. 2, 6, 47:

    stupente ita seditione,

    Liv. 28, 25.—
    II.
    Act., to be astonished or amazed at, to wonder at any thing ( poet.; cf.

    admiror): pars stupet innuptae donum exitiale Minervae,

    Verg. A. 2, 31:

    omnia dum stupet,

    Val. Fl. 5, 96:

    regis delicias,

    Mart. 12, 15, 4:

    dum omnia stupeo,

    Petr. 29 al. — Hence, part. fut. pass.: stŭpendus, a, um, wonderful, astonishing, amazing, stupendous:

    virtutibus stupendus,

    Val. Max. 5, 7, 1:

    virtutum stupenda penetralia,

    Nazar. Pan. Const. 6, § 1.

    Lewis & Short latin dictionary > stupendus

  • 3 stupeo

    stŭpeo, ui, ēre, v. n. and a. [Sanscr. stūpas, cumulus; Gr. stupos; Lat. stipes, a block, stump; cf. steibô].
    I.
    Neutr., to be struck senseless, to be stunned, benumbed; to be struck aghast, to be astonished, astounded, amazed, confounded, stupefied, etc. (freq. and class.;

    syn. torpeo): animus lassus curā confectus stupet,

    Ter. And. 2, 1, 4:

    cum hic etiam tum semisomnus, stupri plenus stuperet,

    Cic. Verr. 2, 5, 36, § 95:

    torpescunt scorpiones aconiti tactu stupentque pallentes,

    Plin. 27, 2, 2, § 6:

    haec cum loqueris, nos barones stupemus,

    Cic. Fin. 2, 23, 77; cf.:

    quae cum intuerer stupens,

    id. Rep. 6, 18, 18:

    dum stupet obtutuque haeret defixus in uno,

    Verg. A. 1, 495:

    admiror, stupeo,

    Mart. 5, 63, 3:

    adhuc in oppidis coartatus et stupens,

    Cic. Att. 7, 10:

    vigiles attoniti et stupentibus similes,

    Curt. 8, 2, 3.—With gen.:

    tribuni capti et stupentes animi,

    Liv. 6, 38.—
    (β).
    With abl. or in with abl.: stupere gaudio Graecus, Cael. ap. Quint. 9, 3, 58:

    exspectatione stupere,

    Liv. 8, 13, 17:

    novitate,

    Quint. 12, 6, 5:

    carminibus stupens,

    Hor. C. 2, 13, 33:

    stupet Albius aere,

    id. S. 1, 4, 28:

    laetitiā,

    Sen. Herc. Fur. 621:

    rex subito malo,

    Flor. 2, 12:

    qui stupet in titulis et imaginibus,

    Hor. S. 1, 6, 17:

    stupet in Turno,

    Verg. A. 10, 446. —
    (γ).
    With ad:

    mater ad auditas stupuit voces,

    Ov. M. 5, 509:

    et stupet ad raptus Tyndaris ipsa tuos,

    Mart. 12, 52, 6:

    ad supervacua,

    Sen. Ep. 87, 5:

    ad tam saevam dominationem,

    Just. 26, 1, 8.—
    B.
    Transf., of inanimate or abstract things, to be benumbed or stiffened, to be brought to a stand-still, to stop (mostly poet.;

    not in Cic.): multum refert, a fonte bibatur Qui fluit, an pigro quae stupet unda lacu,

    Mart. 9, 100, 10:

    flumina brumā,

    Val. Fl. 5, 603:

    undae,

    Sen. Herc. Fur. 763; cf.:

    ad frigus stupet (vinum), opp. gelascit,

    Plin. 14, 21, 27, § 132:

    stupuitque Ixionis orbis,

    Ov. M. 10, 42:

    ignavo stupuerunt verba palato,

    id. Am. 2, 6, 47:

    stupente ita seditione,

    Liv. 28, 25.—
    II.
    Act., to be astonished or amazed at, to wonder at any thing ( poet.; cf.

    admiror): pars stupet innuptae donum exitiale Minervae,

    Verg. A. 2, 31:

    omnia dum stupet,

    Val. Fl. 5, 96:

    regis delicias,

    Mart. 12, 15, 4:

    dum omnia stupeo,

    Petr. 29 al. — Hence, part. fut. pass.: stŭpendus, a, um, wonderful, astonishing, amazing, stupendous:

    virtutibus stupendus,

    Val. Max. 5, 7, 1:

    virtutum stupenda penetralia,

    Nazar. Pan. Const. 6, § 1.

    Lewis & Short latin dictionary > stupeo

  • 4 (ob-torpēscō)

       (ob-torpēscō) puī, —, ere,     inch, to grow stiff, be benumbed, become insensible, lose feeling.—Only perf: si manus prae metu obtorpuerit, L.—Fig.: subactus miseriis obtorpui: circumfuso undique pavore, ita obtorpuit, ut, etc., L.

    Latin-English dictionary > (ob-torpēscō)

  • 5 rigēscō

        rigēscō guī, —, ere, inch.    [rigeo], to grow stiff, be benumbed, stiffen, harden: vestes Indutae, V.: stillata sole rigescunt electra, O.: lacerti, O.: sensi metu riguisse capillos, bristled up, O.
    * * *
    rigescere, rigui, - V
    grow stiff or numb; stiffen harden

    Latin-English dictionary > rigēscō

  • 6 stupēns

        stupēns ntis, adj.    [P. of stupeo], senseless, benumbed, stiff, numb: membra, Cu.: volnus, Cu.— Fig., dumb, astounded, amazed, dazed, confused: quae cum intuerer stupens: vigiles attoniti et stupentibus similes, Cu.: tribuni stupentes animi, L.: miraculo rei, L.

    Latin-English dictionary > stupēns

  • 7 torpēscō

        torpēscō puī, —, ere, inch.    [torpeo], to grow stiff, be benumbed, become useless, grow torpid: Torpuerat gelido lingua retenta metu, O.: in amentiā, L.: ingenium socordiā torpescere sinunt, S.
    * * *
    torpescere, torpui, - V
    grow numb, become slothful

    Latin-English dictionary > torpēscō

  • 8 torpidus

        torpidus adj.    [TORP-], benumbed, stupefied, torpid: somno, L.
    * * *
    torpida, torpidum ADJ
    numbed, paralyzed

    Latin-English dictionary > torpidus

  • 9 obstipesco

    ob-stĭpesco and ob-stŭpesco, pŭi, 3, v. inch. n. and a., to become senseless, lose feeling; to be stupefied, benumbed (syn.: obtorpesco; class.).
    I.
    Lit.:

    apes obstupescunt potantes,

    Varr. R. R. 3, 16:

    corpus,

    Plin. 36, 7, 11, § 56.—
    II.
    Trop., to be astonished, astounded, amazed, to be struck with amazement:

    quid hic, malum, adstans obstipuisti,

    Plaut. Poen. 1, 2, 51:

    ob haec beneficia, quibus illi obstupescunt,

    Cic. Att. 5, 21, 7:

    ejus aspectu cum obstupuisset bubulcus,

    id. Div. 2, 23, 50:

    visu Aeneas,

    Verg. A. 5, 90:

    obstupuerunt stupore magno,

    Vulg. Marc. 5, 42 et saep.—
    (β).
    With acc., to wonder or be astonished at any thing (post-class.), Cassiod. Var. 2, 39.

    Lewis & Short latin dictionary > obstipesco

  • 10 obtorpesco

    ob-torpesco, pŭi, 3, v. inch. n., to become numb or stiff; to be benumbed, become insensible, lose feeling.
    I.
    Lit.:

    torpedo... piscium qui securi supernatantes obtorpuere, corripiens,

    Plin. 9, 42, 67, § 143:

    manus prae metu,

    Liv. 22, 3:

    manus,

    Cic. Dom. 52, 135:

    oculi,

    Sen. Contr. 1:

    squamae,

    grow hard, Plin. 8, 27, 41, § 99.—
    II.
    Trop.:

    subactus miseriis obtorpui, Cic. poët. Tusc. 3, 28, 67: circumfuso undique pavore, ita obtorpuit, ut, etc.,

    Liv. 34, 38 fin.:

    obtorpuerunt quodammodo animi,

    id. 32, 20, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > obtorpesco

  • 11 torpidus

    torpĭdus, a, um, adj. [id.], benumbed, stupefied, torpid (perh. not ante-Aug.):

    torpidos somno insuper pavore exanimat,

    Liv. 7, 36, 3:

    torpidi somno paventesque,

    id. 25, 38, 17;

    22, 53, 6: cauda (piscis),

    Aus. Idyll. 10, 264; Lact. 2, 8, 35.

    Lewis & Short latin dictionary > torpidus

См. также в других словарях:

  • Benumbed — Be*numbed , a. Made torpid; numbed; stupefied; deadened; as, a benumbed body and mind. {Be*numbed ness}, n. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • benumbed — index insensible, torpid Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Benumbed — Benumb Be*numb , v. t. [imp. & p. p. {Benumbed}; p. pr. & vb. n. {Benumbing}.] [OE. binomen, p. p. of binimen to take away, AS. beniman; pref. be + niman to take. See {Numb}, a., and cf. {Benim}.] To make torpid; to deprive of sensation or… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • benumbed — adjective 1. lacking sensation my foot is asleep numb with cold • Syn: ↑asleep, ↑numb • Similar to: ↑insensible • Derivationally related forms: ↑ …   Useful english dictionary

  • benumbed — adjective a) Lacking sensation; numb b) Lacking interest; dulled …   Wiktionary

  • benumbed — Synonyms and related words: Laodicean, Olympian, aloof, anesthetized, apathetic, asleep, blah, blase, bored, callous, comatose, dead, deadened, debilitated, desensitized, detached, disinterested, dopey, dormant, droopy, drugged, dull, enervated,… …   Moby Thesaurus

  • benumbed — (Roget s Thesaurus II) adjective Lacking responsiveness or alertness: dull, insensible, insensitive, numb, stuporous, torpid, unresponsive, wooden. See AWARENESS …   English dictionary for students

  • benumbed — be numbed || md adj. numbed, unable to feel; frozen be·numb || bɪ nÊŒm v. numb; numb by freezing …   English contemporary dictionary

  • benumbed —   Lōlō, mā e ele.   Also: huehu, hau oki, maka ele ele …   English-Hawaiian dictionary

  • Benumbedness — Benumbed Be*numbed , a. Made torpid; numbed; stupefied; deadened; as, a benumbed body and mind. {Be*numbed ness}, n. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • benumbedness — benumbedˈness noun • • • Main Entry: ↑benumb …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»